Nieuws

Door Gerard Kok.

Bob Dylan zong het al in 1964: The times they are a changing. Dat is precies wat er nu gebeurt met Sparta Nijkerk. De tijden veranderen, drie jaar lang sta je bovenin de Derde Divisie, meteen nadat je uit de hoofklasse komt gestevend bezet je hier een toppositie en je laat dat niet meer los totdat…..ja totdat, na een periode waarin Covid-19 de wereld heeft geregeerd, de prijzen eindelijk eens een keer worden verdeeld. Het is nog niet helemaal zover maar toch…..                                                                                                                                              Mijn lief zegt me met enige regelmaat als ik weer eens een K1-gevecht kijk: “Wat is dat toch voor een nare en wrede sport?” Welnu, ze gaat wel elke keer met me mee naar het voetbal en wat denk je? Ik vraag haar deze middag: “Wat doe jij nou eigenlijk hier, bij zo’n nare en wrede sport?’ Want laten we wel zijn, de wedstrijd van deze zaterdagmiddag was wel heel wreed. Zelden meegemaakt, als het niet zo treurig was zou ik er een grap over maken.

Realiteit: Het lijkt er nu op, na een achterstand van 7 punten op FC Lisse, dat we de slag hebben verloren. Maar man, man, man (niets ten nadele van de vrouwen en genderneutralen, ik wil echt niemand uitsluiten) wat hebben we toch een ongelofelijk iets neergezet de laatste jaren. Iets waarop we als Spartanen wel enorm trots mogen zijn, sterker nog: MOETEN zijn! En wat zit er nog in het vat hè? De koppies mogen weer omhoog en vanaf nu niet negativiteit de boventoon laten voeren. Nee, houd je vast aan al het mooie wat we in deze drie laatste jaargangen hebben mogen meemaken. Want we hebben een eerste elftal wat er zijn mag en zich kan meten met de top van het amateurvoetbal. Meerdere keren al bewezen!

Voor wat het waard is hierbij de basisopstelling:

Al vanaf het moment dat scheidsrechter Sander de Brito Roque de wedstrijd in gang zette was het bij beide teams meer dan duidelijk dat dit potje echt wel ergens om ging. Voor de mannen uit de Bollenstreek was het: Kunnen we loskomen van de concurrentie?  En voor de Nijkerkers was het afhaken of aanhaken?!

Na wat kleine plaagstootjes over en weer was het in de veertiende minuut Donny van der Wal die erbij ging zitten en aangaf niet meer door te kunnen, het leek een hamstringblessure te zijn. De aanjager pur sang van het veld af, juist wanneer je hem het meeste nodig hebt. Ook Jesse Buitenhuis missen we al! Een minuut of acht later kregen de Spartanen waar ze recht op hadden, de voorsprong. Tenminste zo leek het even, de Spartaanse voorsprong werd afgekeurd door de scheidsrechter en de Nijkerkse entourage om mij heen bevestigde dat dit wel terecht was. Tot dan toe zagen we een prachtige partij voetbal die niet zozeer heel goed was van beide kanten maar wel heel erg leuk. Zo’n potje waarbij de neutrale supporter zijn vingers zou hebben afgelikt. Nu denk ik niet dat er daar heel veel van waren in Lisse, iedereen had wel een voorkeur denk ik zo. In de eenenveertigste minuut was het Bryan Burgerhout die de Nijkerkers op voorsprong zette door in een scrimmage voor de goal de bal tegen de touwen te jassen 0-1! Dit was tevens de ruststand.

De tweede helft leken de mannen van Raymond Bronkhorst wat beter uit de kleedkamer te komen dan de Nijkerkers, ook niet zo gek gezien het feit dat zij een achterstand moesten goedmaken. Toch duurde het nog tot de 72^e minuut voordat zij daarin slaagden. Tom Noordhoff was de man die de Nijkerkers in mineur bracht 1-1. Met nog een kwartier te spelen ging het pas echt spoken op sportpark Ter Specke aan de Spekkelaan (??) in Lisse. In de vijfentachtigste minuut was het Justin van Groen die de volledige Nijkerkse aanhang in extase bracht door de 1-2 naar binnen te koppen. Met nog een minuut of vijf te spelen en nog wat blessuretijd zou dit toch te doen moeten zijn voor de Nijkerkers? Maar gut oh gut wat kwamen we bedrogen uit! In de negenentachtigste minuut dacht ik te kunnen twitteren dat ik het orakel van Sparta Nijkerk zou zijn vanaf vandaag. Dit omdat ik al voor de wedstrijd had getwitterd dat ik er een goed gevoel over had. Gelukkig trok in net deze keutel in voordat ik mijzelf volledig belachelijk zou hebben gemaakt want in vijf minuten blessuretijd wisten de Zuid-Hollanders de gelijkmaker 2-2, de winnende 3-2 en de totale knock-out 4-2 te scoren. (Vrij naar het twitteraccount van Sparta Nijkerk.) Perez Stoof scoorde de gelijkmaker, Enzo Stroo de winnende en diezelfde Stroo ook nog eens de nekslag aan de Spartanen. Meteen hierna floot de (overigens goed leidende) scheidsrechter de Brito Roque voor het eind en een waar feestgedruis barstte los op sportpark Ter Specke. Het doet zeer maar hierbij feliciteer ik oprecht FC Lisse met deze overwinning waarvan niets was gestolen maar als het 1-2 was gebleven was ook daar niets aan gestolen geweest!

Kaarten Sparta Nijkerk:

Jerry Geurtsen

Wissels Sparta Nijkerk:

72. Ricardo Fransberg erop voor Bryan Burgerhout.

72. Jesse van Nieuwekerk erop voor Maurice de Ruiter.

89. Wesley de Laat erop voor Roy Bakkenes.

90+. Zware Teleurstelling erop voor Goed Gemoed.