Nieuws

Deze column van Harry Hamstra verscheen op 10 augustus in het Algemeen Dagblad / Amersfoortse Courant.

Uit ervaring weet ik dat niet alle voetballers de seizoensvoorbereiding prettig vinden. Ritme oppakken, hoge trainingsfrequentie, oefenwedstrijden waarin het spelen van twee keer drie kwartier voor veel voetballers de eerste weken niet opgaat, nieuwe spelers inpassen, op vreemde posities moeten spelen en het missen van wedstrijdspanning. Voor moslims valt dit seizoen ook de ramadan samen met een deel van de voorbereiding. Ik heb er een paar gezien na een zware trainingsweek: slap als een vaatdoek, gesloopt en absoluut niet in staat hun normale niveau te halen. Maar met het suikerfeest inmiddels achter ons kunnen ook de ‘ramadanners’ weer volop aan de bak in hun normale ritme en zonder excuses van uitdroging en hongerklap. Oefenwedstrijden zijn noodzakelijk om de draad weer op te pakken, wedstrijdritme op te doen, spelers in te passen en systemen en patronen in te slijpen. Nieuwe trainers willen niet zelden hun stempel drukken door hun eigen ideeën op het team te projecteren. Dat dit niet altijd even soepel verloopt zal ook dit seizoen pijnlijk duidelijk worden als na enkele maanden de eerste veelbelovende huwelijken tussen clubs en trainers zullen stranden. Een repeterend verhaal in een voetbalwereld waar we niet meer opkijken van trainers die de Kerst niet halen en anderzijds trainers die het geduldig wachten op het vinkentouw beloond zien door als opvolger van de nog geen half jaar geleden bejubelde kanjer binnengehaald te worden. Supporters stromen de eerste wedstrijden van de voorbereiding in groten getale toe om hun favoriete teams te beoordelen. Wat dat betreft wonen we in een interessante regio met vele topklassers en hoofdklassers en in de maand augustus nagenoeg iedere avond wel ergens en ‘leuk potje’ te zien. De eerste cynische en negatieve kenners heb ik ook al weer gehoord. Zij verstaan niet de kunst van het beoordelen maar vooral die van het veroordelen van spelers en trainers. Als je binnen een kwartier al kunt zien dat een speler niks is en ook niks zal worden, en dat ook luidkeels verkondigt, dan mag je met recht een objectieve voetbalkenner met kennis van zaken en een positieve uitstraling worden genoemd.