Sparta Nijkerk E9 is na 8 van de 10 wedstrijden al kampioen van de 4e klasse 08.
De eerste vier a vijf wedstrijden verliepen eigenlijk wel heel gemakkelijk, gezien de ruime uitslagen die er werden geboekt.
Ondanks de mindere tegenstand die er in de wedstrijden werd geboden, waren de trainers en leider zeer tevreden over het spel dat het team op de mat wist te leggen.
Dat het team zo goed bleef spelen kwam zeer goed uit in de volgende wedstrijden, waarin de toch wel sterkere tegenstanders zich meldden
Op 25 oktober kwam Putten E6 op bezoek. Eindelijk wisten we weer wat wedstrijdspanning was. Na een vroege (weggegeven) achterstand, trokken de spelers toch door hard te werken en goed veldspel (ja, ook dit zie je soms al bij de E-pupillen) een 5-2 overwinning over de streep. En nog een goed bericht die ochtend: de belangrijkste concurrent Zwart-Wit E5 had toch wel verrassend verloren.
In wedstrijd nummer 6 werd Nunspeet E5 verslagen. Dit was de beste wedstrijd van de E9 van deze competitie tot nu toe.
En weer kregen we die ochtend een verrassend mededeling: naaste concurrenten Zwart-wit en Putten hadden beide verloren.

Dus begon het vooral bij trainers, leider maar ook vele ouders toch wel wat spannend te worden. Zaterdag 8 november kon het team thuis tegen naaste concurrent Zwart-wit kampioen worden.
Voorbereidingen voor het kampioenschap werden direct getroffen, want het vertrouwen in een goede afloop was toch wel groot bij de trainers.
Maar dan moest natuurlijk nog wel worden gewonnen. Velen dachten gezien de eerste zeven wedstrijden dat het team dit gewoon even ging doen.
De spanning was voor de wedstrijd goed te voelen in de kleedkamer, maar eenmaal aan de wedstrijd begonnen, was daar weinig meer van te zien. Gesteund door vele ouders, familie en vrienden begonnen we goed aan de wedstrijd.
Een vroege openingsgoal nam veel spanning weg bij de spelers, want Zwart-Wit bood toch wel geduchte tegenstand. Maar zoals eerder dit seizoen, wisten we de tegenstander door pressie te spelen, te ontmoedigen dat er bij Sparta iets te halen valt. Het eindresultaat mocht er zijn. Er werd met 11-1 gewonnen. En dat nog wel tegen de nr. 2. De ontlading bij spelers en trainers was uiteraard groot toen de scheidsrechter voor de laatste maal floot, want het kampioenschap kon worden gevierd. Na uitreiking van de medailles (de inkt van de oorkondes was nog niet droog; tja, moet je maar niet in zo’n vroeg stadium kampioen worden!!) kon het team de kampioenskar op, om dit heuglijke feit met heel Nijkerk te delen.
Ook werd gevierd dat we nu eindelijk een klasse hoger kunnen gaan spelen, waarin velen verwachten wederom hoge ogen te kunnen gaan gooien met dit team.
Henk en Ronald van de E9