‘DIE SPITS……………..’
‘Een spits die er eventjes 25 voor je inschiet, die moet je zien te vinden Harry want die hebben we nodig’.
Het is een veel geuite wens en vaak gehoorde (nood)kreet. Ongetwijfeld goed bedoeld, maar dat eeuwige gezeik over die spits die er wel eventjes 25 voor je inschiet, eerlijk gezegd word ik er wel eens knap treurig van. Soms vraag ik me ook af waar mensen het over hebben. Niet gehinderd door al te veel kennis van zaken en om maar wat te zeuren te hebben roepen ze dan maar dingen, bij voorkeur over ‘die spits’. Ook aan het begin van het seizoen dat net afgelopen is werden er kreten geslaakt over ‘die spits’ waar we niet zonder zouden kunnen. ‘Jullie hebben weer die spits niet gehaald die je nodig hebt om kampioen te worden.’ Drs. Vijfje keek me belerend en doordringend aan. ‘Dan weet je nu alvast waar het mis zal gaan, ik zeg het je maar eventjes…..’

‘Die spits’ hadden we inderdaad niet gehaald voor dit seizoen. Vertrouwen in de spelers die we hebben, spelers waar nog genoeg ‘rek’ in zit beter maken en het budgettaire aspect, zomaar wat deugdelijke argumenten, lijkt mij, die een selectiebeleid mede bepalen. Voor degenen die dat laatste, het budgettaire aspect, niet goed begrijpen: de pecunia, de centjes, de euro’s!
Bovendien, ‘die spits’ ligt niet zomaar voor het oprapen en als dat al het geval is dan zijn daar altijd de meer vermogende en grijpgrage ploegen om razendsnel toe te slaan om scorende toppers als bijvoorbeeld Kees Tol, en in het recente verleden Ruben Wilson, Jeffrey Winter en Thijs Houwing, aan zich te binden. Dat is de gang van zaken in de top van het amateurvoetbal.
Maar zullen we eens kijken of in één van de Hoofdklassen dit seizoen ‘die spits’ die er eventjes 25 voor je inschiet dan wel rondliep?
In de Hoofdklasse C in ieder geval niet. Martijn Brakke van Staphorst kwam tot 18 goals. Net onder hem vinden we Robin Mulder (ACV), Timon Rorije (Flevo Boys) en Willem Lanjouw (Genemuiden) met elk 17 goals. Dan valt er een gat en gaan we pas weer verder bij twee spelers die ieder 13 keer het net vonden.

In de Hoofdklasse B vinden we hem ook al niet. Michael van Dommelen (altijd en overal scorend) van ASWH legde er 18 in het mandje. Dan volgen er drie spelers met ‘slechts’ 13 goals waaronder de goaltjesdief Willem Looijen (SteDeCo).
In de Hoofdklasse A dan wellicht? Dennis Kaars (Ajax) en Siemens Eijkemans (VVA’71) kwamen daar elk tot 19 goals. Zij worden gevolgd door………..Frank Tervoert van Sparta Nijkerk met 18 treffers.
In alle Hoofdklassen in het seizoen 2013-2014 dus niet één spits die er in 26 wedstrijden wel eventjes 25 inschiet. Niet eens 20! Zijn het daarom slechte spitsen? Lijkt me niet. We hebben het over goeie ervaren spitsen (Van Dommelen, Lanjouw, Looijen) en jonge spitsen die zich al eerder manifesteerden of er aan zitten te komen (Kaars, Eijkemans, Tervoert).

Misschien lopen er wel kanjers van keepers en verdedigers in de Hoofdklasse van het zaterdag-amateurvoetbal en is scoren tegen deze toppers een heuse kunst. Ik ken zelfs een ploeg die tien keer ‘de nul’ hield deze competitie en dus in dik 900 minuten geen enkele spits liet scoren!
‘Ja, maar in de Topklasse wordt het weer een heel ander verhaal’, hoor ik Drs. Vijfje, immer op weg naar zijn gelijk, al weer zeggen. Ja, inderdaad, in de Topklasse wordt het weer een heel ander verhaal. Dat weet m’n reet ook. In de Topklasse treffen we het beste van wat het Nederlandse amateurvoetbal heeft te bieden. Daar lopen dure topspitsen als Raily Ignacio (Rijnsburgse Boys), Hielke Penterman (HHC Hardenberg) en Kees Tol (Spakenburg) die dit seizoen respectievelijk 31, 24 en 18 keer het doel troffen.
En wat te denken van Dennis Mahmudov van Excelsior ’31. Die stond halverwege het seizoen in de Topklasse op 19 doelpunten. Op weg naar een record. Maar dat had PEC Zwolle ook snel door en de eredivisieclub haalde hem naar Zwolle. Het betekende ook meteen het Waterloo voor de club uit Rijssen want Mahmudov bleek de enige voetballer met ‘torinstinct’ te zijn. Excelsior ’31 scoorde niet meer, was afhankelijk van één speler en degradeerde roemloos.
Sparta Nijkerk scoorde dit seizoen het meeste aantal doelpunten van alle ploegen in de Hoofdklasse A: 61. Twee meer dan Ajax en tien meer dan Quick Boys. En dat ook nog eens zonder ‘die spits’ die er eventjes 25 voor je inschiet. Maar hoe lekker is het dat je meer spelers met scorend vermogen hebt? Dat je als team niet afhankelijk bent van ‘die ene spits’. Dat je niet droogvalt als deze geblesseerd raakt of geschorst is. Dat je niet in de problemen komt zoals een ploeg als Excelsior ’31.

We hadden, net als heel veel teams, inderdaad niet ‘die spits’ gehaald die we volgens de Drs. Vijfjes, de zelfbenoemde voetbalkenners van deze wereld, nodig zouden hebben om kampioen te worden. Nog maar de vraag of ‘die spits’ ergens rondliep en of ‘die spits’ haalbaar en betaalbaar zou zijn geweest. De andere Hoofdklassers hadden hem ook niet en in de Topklasse bleek er dit seizoen uiteindelijk maar eentje te zijn die meer dan 25 keer scoorde. Raily Ignacio maakte er 31 (waarvan liefst tien goals in de wedstrijden tegen Spakenburg en Excelsior ’31, maar ze tellen natuurlijk wel) en verder kwam ook in de Topklasse geen enkele spits tot 25 goals.

Een spits die er eventjes 25 voor je inschiet ligt dus niet zomaar voor het oprapen. Ze zijn schaars en dus hangt er ook nog eens een prijskaartje aan. Fijn om hem in je ploeg te hebben maar een collectief met meerdere voetballers die scorend vermogen hebben reikt doorgaans verder.
Bij Sparta Nijkerk scoorde Frank Tervoert, een jonge Nijkerkse spits, 18 doelpunten waaronder enkele hele fraaie en belangrijke. Een absolute topprestatie. Ik heb nog niet uitgerekend hoeveel hij er, statistisch gezien, zou hebben gemaakt als hij 26 wedstrijden de volle negentig minuten zou hebben gespeeld.

Het zou me niet verbazen als dat er een stuk of, ………….vierentwintig zouden zijn geweest, maar dit terzijde.
In het seizoen 2014-2015 wordt alles weer anders en juichen we hopelijk vele malen voor al onze scorende spitsen en overige spelers!
Harry Hamstra