Nieuws

Gerard Kok

Langzaam, tergend langzaam trekken wij onszelf omhoog vanuit die donkere, modderige en glibberige put waarin we in dit horrorjaar zijn beland. We hangen met onze ellebogen op de betonnen rand van de put. De weg omhoog hebben we blijkbaar kunnen vinden maar enkele demonen hangen nog aan onze benen en proberen ons weer omlaag te trekken. We zullen ze van ons af moeten schoppen. Onze knieën moeten we dan nog op die rand zien te krijgen en dan kunnen we ontsnappen. Ontsnappen aan de onderste regionen van de Derde Divisie en weer gaan voetballen zoals alleen wij dat kunnen, voetballen op een manier waarna we weer landelijk positief over de tong gaan. Met respect zullen ze weer naar ons opkijken!

Eén zwaluw maakt natuurlijk nog geen zomer maar na de winst tegen Staphorst is een flinke stap gezet richting positiviteit. Moet wel zeggen dat het na de 2-1 gisteren toch een beetje zomer werd, de uithaal van Mike Ahrens viel als een welkome warme zonnestraal over mij heen. Het werd een stuk minder koud op de Ebbenhorst, die er triest verlaten bij lag op deze zaterdagmiddag. Dit had natuurlijk te maken met het feit dat dat andere Oranje ook speelde in de achtste finales tegen de Amerikanen. Mijn keus voor deze middag was gauw gemaakt, ik zou met mijn lief gaan blauwbekken aan de zijlijn. En daar heb ik geen moment spijt van gehad!

Ergens las ik dat Sparta Nijkerk er niets mee opschoot op de ranglijst omdat onze concurrenten onderaan de ranglijst ook goede zaken hadden gedaan. Nee, op de ranglijst misschien niet maar voor de rest zijn we er terdege mee opgeschoten! Deze overwinning komt zo ongelofelijk gelegen. Al was het maar voor het vertrouwen, dat heeft een beste boost gekregen deze zaterdagmiddag. Een boost waar we voorlopig nog lang op kunnen teren hoop ik. En geloof me, we hebben Eric even twee tellen gesproken na de wedstrijd, ik kan je vertellen dat deze winstpartij enorm is aangekomen. Hier kunnen we mee verder. Zaterdag nog even winnen met 6-1 van Urk, dan zijn we er wel weer zo’n beetje of loop ik nu te hard van stapel? Nee hoor, ik teken ook voor een 1-0 winst aankomende zaterdag.

Terug naar zaterdag 3 december de wedstrijd tegen Staphorst. Al twee minuten nadat scheidsrechter Remco Schul de wedstrijd in gang had gezet was het Mark van der Weijden die het zijnet vond. Zeven minuten later dook hij nog eens op voor de Staphorster keeper Jorick Maats, Maats was de winnaar. En het was nog niet klaar hoor met de kansen voor Mark, in de dertiende minuut was hij het weer die voor gevaar zorgde maar zijn inzet verdween over de goal.

Toen werden wij plotsklaps terug in de tijd geworpen, weer werd ons een penalty onthouden, net zoals tegen Volendam een week geleden. Thomas Reynaers werd binnen de zestien op zijn standbeen onderuit geschoffeld. Drie meter van de goal. Ik telde de goal al van Thomas, zo dichtbij was hij. Maar scheidsrechter Remco Schul dacht daar heel anders over, dat mag en dat kan! Ga ik niet over lopen zeiken verder, iedereen heeft z’n dag wel eens niet! Al moet ik zeggen dat Schul het voor de rest helemaal niet verkeerd deed. Net voordat het eerste halfuur was verstreken waren we weer getuige van een geweldige Spartaanse aanval maar het leek alsof de bal er gewoonweg niet “ïn” mocht. Om gek van te worden.

Kort daarop deden de mannen van de Overijsselse trainer Karlo Meppelink (zelf een Drent overigens) ook wat terug. Vanaf hun rechterkant werd van afstand een schot op het doel van Jansen gelanceerd, de bal belandde op het dak en dat was niet ongevaarlijk. Dit schot kwam van de voet van Jurian van den Brink. In de vijfendertigste minuut mocht Mark van dichtbij nog eens snoeihard uithalen en via de handen van de Maats verdween de bal via de lat over de goal. En dan lopen we weer tegen die zeperd op! Net zoals een paar minuten geleden probeerden de Staphorsters weer om Jansen vanaf afstand te passeren, nu lukte het wel en weer was het van den Brink die de trekker overhaalde 0-1. Net voor de rust mochten de Nijkerkers nog een vrije trap nemen vanaf een veelbelovende plek maar Roy wist het doel niet te vinden. Op slag van rust kreeg Tyrone Fonville nog de kans om de stand gelijk te trekken maar zijn inzet was te zacht.

Als Sparta Nijkerk in goede doen zou zijn geweest dan kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat Mark en Tyrone van al die kansen er zeker twee zouden hebben binnen geschoten. Die tijd komt steeds dichterbij!

De tweede helft was drie minuten oud toen de Spartanen een corner kregen en vanuit die corner kon Janic op de goal koppen maar kon de bal niet genoeg kracht meegeven. Luttele minuten later was het Thomas Reynaers die kon opstomen, zijn assist op het hoofd van Tyrone was geweldig, net zoals de kopbal van Tyrone 1-1. Normaal gesproken zou ik dan nu schrijven dat de Ebbenhorst ontplofte en op zijn grondvesten stond te schudden maar nu niet. De kantine zat stampvol met die “die hards” die nu voor het andere Oranje kozen. Maar goed, zo misten zij ook de wonderschone treffer van Mike Ahrens in de zesenzeventigste minuut. “Eigen schuld, dikke bult, lekker puh!” 2-1. In de blessuretijd nog een raar gevalletje tussen scheidsrechter en spelers. De scheidsrechter gaf de bal vrij tijdens een scheidsrechtersbal, Tyrone was uitermate attent en schoot de bal achter Maats. Dat was de derde voor de Spartanen zou je denken maar scheidsrechter Schul keurde dit om “voor mij” onverklaarbare redenen af. Uiteindelijk trokken de Nijkerkers de overwinning over de streep en dat deed ook dat andere Oranje, dus veel blije mensen op de Ebbenhorst zowel binnen als buiten.

Wissels Sparta Nijkerk:

46. Bryan Burgerhout erop voor Jake Wollgarten.
76. Max Leeflang erop voor Roy Bakkenes.
80. Justin van Groen erop voor Janic Makizodila.

Foto’s van Arjen Gerritsma