Nieuws

Gerard Kok

Het gaat nergens meer om zou je bijna zeggen voor onze hoofdmacht. Maar er is terdege nog het één en ander dat ertoe doe. Eer! Driekwart van de competitie deden we mee om de titel en na de thuiswedstrijd tegen Urk (één om je vingers bij af te likken) dachten we dat we zo maar even zouden doorschieten richting de tweede divisie. Als je dan vervolgens zes wedstrijden op rij verliest en nu de zevende ook weer uit je handen laat/ziet glippen, dan staat slechts het redden van de eer nog op het spel. Eer met kleine letters want de glans is er wel een beetje vanaf. Maar het zit ons keurkorps ook niet mee, zaterdagmiddag werd er zeker wel gestreden maar de kansen werden niet benut, veel werd er niet weggeven aan onze Amsterdamse gasten maar toch stond er na de negentig minuten speeltijd slechts een 1-1 stand op het scorebord. Twintig verliespunten in de laatste zeven wedstrijden! Dat zijn keiharde cijfers.

Uit het interview met Mark Kloostra na de wedstrijd hoorden we van Bert van Hunenstijn wel dat zij wisten waar het aan lag, dus daar konden zij met z’n allen aan gaan werken. Geen interview waar de mist van optrok, integendeel! Dat lag niet aan de vragensteller maar aan Berts antwoorden. Een paar weken geleden schreef ik al dat er iets speelde, dat meende ik aan bepaalde lichaamstaal te zien, niet alleen van de spelers maar zeker ook van de trainer. Na een goal van Tyrone geen juichen bijvoorbeeld, zelfs geen lach kon er van de doorgaans toch goedlachse Tyrone vanaf en zo zijn er wat meer van die kleine dingen. De soms wanhopig hangende schouders van Bert en z’n vocale en niet altijd even zorgvuldig gekozen bijdrage langs de lijn. Het interview nam niets van mijn vermoedens weg, ze werden slechts vergroot. Ik weet overigens zelfs zelf niet of ik hier iets ongewild suggereer en als ik dat al doe wat ik suggereer! Vragen, vragen, vragen…..

Twee wedstrijden staan er nog op het programma en de glansloze eer moet nog worden gered door die twee potten te winnen. Alleen dan zou je met een enigszins redelijk gevoel nog de zomervakantie in kunnen gaan.

De zeventiende minuut was aangevangen toen Roy Bakkenes het net liet bollen. Een schuivertje van zijn voet zorgde voor de 1-0 voorsprong. Tien minuten later kropen de Nijkerkers door het oog van de naald, als de scheidsrechter zich zou vergissen had hij de bal zomaar op de stip kunnen leggen. De vergissing maakte hij mijns inziens in de laatste minuten alsnog maar daarover later meer. Zes minuten voor het einde had Roy nog een kans maar hij schoot naast. Met de 1-0 voorsprong werd er gerust.

Een ongewijzigd Sparta Nijkerk begon aan de tweede helft. Na zeven minuten te hebben gespeeld werd er een meneer onwel langs de zijlijn en dit zorgde ervoor dat het spel dik drie kwartier stil kwam te liggen. Nadat we om 16:50 uur weer aan de wedstrijd waren begonnen kreeg Christos Ibrahim al snel een grote kans de score te verdubbelen maar zijn inzet was niet zuiver genoeg. Oh, en met die onwel geworden meneer ging het gelukkig toen alweer redelijk goed. En als je dan begint te denken dat je deze zege dan wel over de streep trekt kom je als oranjezwarte supporter bedrogen uit. In de negenentachtigste minuut, waarin Janic er alles aan deed om Tristan Buis niet te vloeren, zag de scheidsrechter er toch een penalty in. Te zware beslissing maar daar had Fabian Sporkslede geen boodschap aan hij joeg de 1-1 tegen de touwen.

En daarmee sloot dit laatste wapenfeit naadloos aan bij de fase waarin de ook geluksloze Nijkerkers verkeren.

Wissels Sparta Nijkerk

70. Kevin Sterling erop voor Omar el Ghazouani.
77. Jerry Geurtsen erop voor Christos Ibrahim.
77. Franslyn Nsingi erop voor Jesse Buitenhuis.
86. Wesley de Laat erop voor Chima Anyasi
86. Morad el Haddouti erop voor Tyrone Fonville.

Interviews Mark Kloostra