De ouderen en middelbaren onder ons zegt deze naam waarschijnlijk nog wel iets: Bromsnor, de dik besnorde en enigszins stevige veldwachter uit Swiebertje, de jeugdserie die tussen 1955 en 1975 op televisie was. ‘Een veldwachter? Wat is dat?’ zullen wellicht sommige jeugdigen onder ons vragen. Nou heel gewoon, een politieagent. In vroegere tijden had elk dorp een veldwachter die er voor zorgde dat de dorpsbewoners binnen de kaders van de wet bleven.
Nu is ons complex de Ebbenhorst wellicht een klein dorp waar elke week zo’n 1500 tot 2500 vrijwilligers, leden en supporters een deel van hun tijd doorbrengen. Maar een veldwachter? Nee die hebben we nooit gehad.
Toch schoot het afgelopen maand door mijn hoofd. ‘Misschien hebben we een veldwachter nodig, een Bromsnor. We hebben weliswaar als ons eerste thuis speelt onze stewards, maar zij hebben niet de bevoegdheden van een politieagent. Zij kunnen personen aanspreken. Ze mogen eventueel in tassen kijken en als het heel ernstig is, iemand van het complex sturen. Maar daar houden hun bevoegdheden dan ook mee op.
Waarom hebben we dan een veldwachter nodig? Hoor ik u denken. Nou dat zit zo. Elk jaar hebben we wel enkele akkefietjes waar één of meerdere leden – soms spelers, soms ouders van leden, soms leiders, soms supporters – zich niet gedragen.
Wat zo ongeveer de meest gemaakte fout is, is het parkeren op de busbaan? Zowat elke zaterdag zijn onze stewards, onze accommodatiebeheerder of onze bestuursleden bezig om onze visueel gehandicapte clubgenoten die het bord ‘busbaan’ niet kunnen ontcijferen, er op te wijzen dat zij daar niet mogen parkeren. De essentie van een busbaan is dat deze bedoeld is voor het parkeren van een bus, juist als deze er nog niet is. Het verbod geldt overigens niet alleen voor de zaterdag. Ook andere parkeerovertredingen op de Nachtegaalsteeg of de oprit naar de kantine komen regelmatig voor. De foutparkeerders beseffen zich daarbij onvoldoende dat het fout parkeren leidt tot gevaarlijke situaties voor met name onze jeugd. Regelmatig bellen we dan ook de politie om een einde te maken aan het fout parkeren. Menige parkeerboete is inmiddels uitgedeeld. Als we zelf een ‘Bromsnor’ zouden hebben, dan zou dit nog wat vlotter verlopen.
Daarnaast zijn er met enige regelmaat akkefietjes met spelers, leiders, supporters of ouders van spelers die zich niet gedragen, beledigende taal uitslaan en de scheidsrechter niet respecteren. Soms op ons complex in Nijkerk maar ook wel elders. En af en toe krijgen we dan ook een bericht van een andere vereniging dat 1 of meer personen zich hebben misdragen. Ook recent bij de bekerwedstrijd Sparta Nijkerk – NAC waren er enkele misdragingen.
Uiteraard pakken we dit soort signalen serieus op. We spreken de persoon of personen aan. Als het ernstig is, dan leggen we straffen op. Echter, niet altijd is de dader bekend en niet altijd is duidelijk wat er exact wel of niet is gebeurd. En daarom dacht ik aan Bromsnor. Bromsnor die de taak ‘politieagentje spelen’ van ons als bestuur overneemt en dit soort gedragingen onderzoekt. Voor ons als bestuur zou dit wel zo mooi zijn. Het afhandelen van de verschillende misdragingen gaat gepaard met een onevenredig tijdbeslag en is zeker niet de leukste bestuurstaak, integendeel. Dus Bromsnor zou dat mooi kunnen doen.
Toch kan ik me ook nog een toekomst voorstellen zonder Bromsnor op de Ebbenhorst. Een Ebbenhorst waar leden en bezoekers elkaar aanspreken op niet correct gedrag: op foutparkeren, op parkeren op de busbaan, beledigend taalgebruik, op het niet respecteren van de scheidsrechter en andere fouten. Een ‘aanspreekcultuur’ noemen we dat.
Dus dat is de grote vraag: Een aanspreekcultuur of toch Bromsnor?
Johan Evers, voorzitter
