In een eerdere column beschreef ik de geschiedenis en groei van het vrouwen-  en meidenvoetbal in het algemeen en bij v.v. Sparta Nijkerk in het bijzonder.

Door een zeer gewaardeerd erelid werd ik er op gewezen dat al in 1990 het vrouwenvoetbal zijn intrede deed bij onze vereniging tijdens het OJK Toernooi. Na een strijd met 4 teams werden de Sjûûfertjes kampioen.  Al ruim 30 jaar vrouwenvoetbal bij v.v. Sparta Nijkerk dus!

De afgelopen jaren is al veel bereikt. Een sterke groei van enthousiaste speelsters, goede en betrokken trainers/leiders en zoals dat zo mooi heet de randvoorwaarden die in het algemeen ook op orde zijn. Dit was niet mogelijk geweest zonder de geleverde bijdrage van de vele vrijwilligers die op allerlei wijze actief zijn binnen onze vereniging. Omdat soms niet iedereen realiseert dat zij ook vrijwilligers zijn, wil ik hier speciaal ons bestuur noemen. Zonder de visie, daadkracht, enthousiasme en tomeloze inzet van het bestuur had het vrouwen- en meidenvoetbal nooit kunnen bereiken wat nu gerealiseerd is.

Onder andere de coronaperiode is gebruikt om met veel personen binnen onze vereniging te onderzoeken wat de toekomstplannen en doelen van het vrouwen- en meidenvoetbal zouden moeten zijn. Uitgangspunt daarbij is dat er een zekere ambitie zou moeten zijn.

Maar wat is ambitie eigenlijk? Blijkbaar is ambitie iets wat uit het diepste van je ziel komt, en wat je nodig hebt om je mogelijkheden als individu te ontplooien.

Ambitie bestaat uit twee onderdelen: de behoefte aan het ontwikkelen van een specifieke vaardigheid of vakmanschap én een algemene erkenning en waardering daarvoor. De behoefte aan erkenning is een krachtige motor. Een vaardigheid zonder erkenning is leeg en bloedt dood, een erkenning zonder vaardigheid geeft of geen voldoening of wijst op een narcistische persoonlijkheid.

Zo is het belangrijk dat elke speelster zich dit seizoen kan ontwikkelen zodat zij klaar is om volgend seizoen de stap omhoog te kunnen maken. Ook belangrijk is daarbij de jeugd, de talenten die elke kans zullen aangrijpen om zich te laten zien om een plekje in het eerste te veroveren. Maar volgens onze technische staf is er maar één ding dat echt belangrijk is om deze ambities en verwachtingen waar te maken en dat is plezier hebben. Want met plezier, komt prestatie.

Ambitie in positieve zin is dus het streven om steeds beter te worden. Dat streven is er zeker bij het vrouwen- en meidenvoetbal.

In het concept beleidsplan wat tijdens de eerst volgende ledenvergadering wordt besproken zijn daarom onder andere de volgende doelen voor de komende 5 jaar gesteld;

• Het vrouwen- en meidenvoetbal verder ontwikkelen.
• Toonaangevende vereniging binnen de regio voor het vrouwen- en meidenvoetbal zijn.
• Uitbreiden van vrouwelijk kader door meer vrouwen in allerlei (vrijwilligers)functies binnen onze vereniging zodat de diversiteit in verhouding staat met het ledenbestand.
• Uitbreiden naar minimaal 250 spelende leden (nu 200) vooral in de jeugdteams.
• VR1 speelt binnen 5 jaar in de landelijke hoofdklasse (nu 2^e klasse), VR2 speelt bij voorkeur één klasse onder de klasse waarin VR1 uitkomt
• Presteren en op een zo hoog mogelijk niveau spelen is een belangrijk doel. Tevens moeten meiden en vrouwen die minder prestatief zijn ingesteld zich evengoed thuis kunnen blijven voelen bij Sparta Nijkerk in de recreatieve teams. Daar staat plezier voorop en is de prestatie minder belangrijk.

Natuurlijk zal het behalen van deze doelen niet vanzelf gaan. Hoe we deze doelen gaan bereiken zal ik in een volgende column aangeven. Voorop staat dat we daarbij iedereen nodig hebben en het met z’n allen samen doen. Wat dat betreft zal er dus niet zo veel veranderen want dat is precies zoals we dat tot nu toe ook gedaan hebben als gehele verenging. Tenslotte zullen we wat we doen ook met plezier doen. Want met plezier, komt prestatie.

Sam Gersen
Coördinator Vrouwen- en meidenvoetbal

Het 5e team van de Sparta Nijkerk vrouwen is voorzien van nieuwe tassen. Gerwin Poolen van De Moor Wijnhandel & Slijterij is een bekende van speelster Julia van den Bosch (foto links). Julia heeft een tijdje bij De Moor gewerkt en op deze manier kon Gerwin iets terug doen.
Als dank voor de sponsoring ontving De Moor namens de Businessclub van Sparta Nijkerk een mooie bos bloemen.

Wijnhandel & Slijterij de Moor is in 1968 opgericht door de heer Kral uit Amersfoort en had binnen de kortste keren 4 vestigingen. Te weten een vestiging in Amersfoort, Hilversum, Meppel en Nijkerk. In 1969 werd de vestiging in Nijkerk overgenomen door de heer Gerrit Poolen. Onder zijn leiding werd de winkel al snel een begrip in Nijkerk en omstreken.

De belangrijkste productgroep in de winkel is al snel de wijnen, om voldoende kennis over te kunnen dragen aan de consument werd Gerrit Poolen in 1975 Registervinoloog van de Wijnacademie. Daarmee werd hij pionier op dit gebied en was één van de eerste vinologen van Nederland. In 2008 werd de continuïteit gewaarborgd doordat Gerwin Poolen bij de winkel werd betrokken. In eerste instantie parttime, maar al snel werd dat een volledige betrekking.

Vanaf dat moment ging de focus stapsgewijs volledig over op het aanbieden van wijnen.

Op de foto overhandigen Julia van den Bosch en Madelon Kok de bos bloemen aan Gerwin Poolen.

Het vrouwen- en meidenvoetbal in het algemeen, maar bij v.v. Sparta Nijkerk in het bijzonder, heeft de laatste jaren een enorme vlucht genomen.

Toch gaat de geschiedenis van het vrouwenvoetbal al een hele tijd terug.
De eerste geregistreerde vrouwenvoetbalwedstrijd werd al in 1892 in het Schotse Glasgow gespeeld.
In 1921 verbood de Engelse voetbalbond echter vrouwen om nog langer hun wedstrijden te spelen op de velden van de leden van de bond, omdat vrouwenvoetbal in hun ogen onsmakelijk zou zijn. Gelukkig zijn we die tijd al lang voorbij maar pas in 1971 werd het verbod van 1921 eindelijk opgeheven in Engeland.

De Oostzaanse Vrouwenvoetbal Vereeniging is de eerste vereniging die met vrouwenvoetbal in Nederland startte, dit gebeurde in 1924. Ook hier veel weerstand, de Nederlandsche Voetbalbond zag geen heil in voetballende vrouwen. De voorloper van de KNVB vond dat vrouwen “echtgenoten, moeders of geliefden van voetbalspelers” moesten zijn.
In Nederland deed op clubniveau het vrouwenvoetbal in 1955 haar intrede. Een jaar later was er al de eerste officieuze interland voor het Nederlands vrouwenvoetbalelftal. De organisatie was in handen van de Nederlandse Damesvoetbalbond (NDVB) die in 1971 opging in de KNVB. Het Nederlands vrouwenelftal speelde in 1973 voor het eerst een officiële interland.
Pas in 2007 ging de Eredivisie Vrouwen van start.

In het seizoen 2008-2009 was ook het eerste meidenteam bij ons aller v.v. Sparta Nijkerk een feit. Er was toen al een vrouwenteam maar dat moest worden opgeheven in 2011. In 2014 startten Henk van den Brink, Hans Stam en Eduard van Bloemendaal opnieuw met een Vrouwenteam, later aangevuld met Mirsad Abdulovic. Sindsdien is het erg hard gegaan.

Dit seizoen nemen er 13 meiden- en vrouwenteams deel aan de competitie en voetballen er meer dan 200 meiden/vrouwen bij v.v. Sparta Nijkerk. Deze groei is alleen tot stand gekomen door het enorme enthousiasme van de meiden/vrouwen, trainers/leiders en alle vrijwilligers binnen onze club. Het vergt nogal wat aanpassingsvermogen, flexibiliteit en organisatietalent van bijvoorbeeld wedstrijdsecretarissen, ledenadministratie, scheidsrechters, opleidingscommissie, veldschemapuzzelaar, kleding/materiaal coördinatoren, bestuursleden en accommodatie/kantine medewerkers om deze groei in goede banen te leiden.

Dat dit goed gelukt is blijkt wel uit het feit dat gerenommeerde bedrijven als SilverCloud Computing en ING bank zich aan het vrouwen-/meidenvoetbal bij onze club verbonden hebben.
Dat het vrouwen-/meidenvoetbal volledig is geaccepteerd binnen onze club was zichtbaar in de wederom prachtige presentatiegids van de supportersvereniging. Op de cover van dit seizoen schittert “kind van de club” Christianne van de Kraats-van Bloemendaal.

Daarnaast heeft het bestuur tijdens de laatste ledenvergadering aangegeven onder andere in te zetten op de intensivering van het beleid rond de vrouwen- en meidenafdeling. In een volgende column hoop ik u te informeren over deze ambities en toekomstplannen.

Sam Gersen
Coördinator Vrouwen- en meidenvoetbal

Waar het 4 weken geleden in de bekerwedstrijd nog vrij makkelijk over DVS’33 VR1 heen liep, ging het zaterdag voor de competitie een stuk moeizamer. Dat was niet alleen te danken aan DVS’33, dat veel beter voor de dag kwam, maar vooral ook aan de Spartanen zelf, die een mindere dag beleefden. Dit resulteerde na 90 minuten in een 1-1 gelijkspel.

Sparta Nijkerk begon niet goed aan de wedstrijd. Het verloor te veel duels, was niet fel genoeg en het tempo lag veel te laag. Na 5 minuten incasseerde het daarnaast ook nog een tegenslag, toen Jivika van Loenen geblesseerd het veld moest verlaten. DVS’33 zocht veelal de diepte, waaruit in de 9e minuut ook de 0-1 viel na een fraaie voorzet vanaf rechts.
Gaandeweg de eerste helft namen de Spartanen de regie steeds meer in handen. Na een paar kleine kansjes was het Ilse van Walsem die voor de gelijkmaker tekende in de 32e minuut, na diep gestuurd te zijn door Laura Klok.

Na rust een wat dominanter Sparta Nijkerk, maar helaas leidde dat niet tot veel uitgespeelde kansen. DVS’33 speelde compact. Het was lastig om een opening te vinden. Beide ploegen bleven wel de voetballende oplossing zoeken, maar waren te slordig in de eindfase. In de laatste minuut was er nog wel een kans voor Sparta Nijkerk om de volle 3 punten te pakken, maar de bal verdween helaas net naast de goal.

Zo eindigde de wedstrijd in een terecht 1-1 gelijkspel, waar DVS’33 overigens nog het meest blij mee was. Voor de Spartanen het eerste puntverlies en een waarschuwing dat het niet vanzelf gaat, zeker niet als je een wedstrijd niet fel genoeg begint.
Zaterdag 10 oktober staat er een uitwedstrijd op het programma tegen DTS’35 VR2. De wedstrijd in Ede start om 12:15 uur.