Mijn naam is Jort Jaap Kooistra, zoon van oudtrainer Jan Jaap Kooistra. In het verleden is mijn vader assistent-trainer (Erik Assink als hoofdtrainer) geweest bij uw club. Na Sparta Nijkerk begon mijn vader aan zijn eerste klus als hoofdtrainer bij de buurman, NSC Nijkerk. De rest is geschiedenis 😉

U zal zich waarschijnlijk afvragen waarom u een mail van mij ontvangt. Jan Jaap Kooistra is in 2019 gediagnosticeerd met frontotemporale dementie (FTD). Dit is een vorm van dementie die op relatief jonge leeftijd voorkomt. Het grootste deel van de mensen die de ziekte krijgt is tussen de 40 en 60 jaar oud. Veranderingen in het gedrag vallen meestal als eerste op. Ook taal en spraak kunnen aangetast zijn.

Eind maart vlieg ik naar Amerika om de Pacific Crest Trail te lopen. Dit is een wandelroute die begint bij de Mexicaanse grens en eindigt bij de Canadese grens, maar liefst 4265 kilometer noordelijker.

Tijdens deze reis wil ik aandacht vragen voor frontotemporale dementie. Ik ben dan ook een inzamelingsactie gestart via Alzheimer Nederland. Mijn vraag aan u is of u mijn inzamelingsactie via jullie kanalen (website, facebook, instagram?) kan delen met jullie leden, volgers, supporters etc..

Dankzij donaties kan er onderzoek gedaan worden naar FTD. Ik hoop dat er daardoor meer duidelijkheid verschaft wordt over de oorzaken van deze vorm van dementie. Wellicht dat we de ziekte in de toekomst kunnen remmen. Daarnaast is het noodzakelijk dat FTD bekender wordt onder de bevolking zodat de eerste symptomen al herkend zullen worden; dit om vervelende situaties te voorkomen.

Dit is de link van inzamelingsactie:
https://www.inactievooralzheimer.nl/fundraisers/jort-jaap-kooistra

Van harte aanbevolen
Bestuur v.v. Sparta Nijkerk

Degenen die 50 jaar geleden al lid waren van Sparta Nijkerk, herinneren zich nog wel onze oude accommodatie op Luxool. Nabij de plek van onze kringloopwinkel stonden de toenmalige kantine en kleedkamers. Het B- en het C-veld waren er toen al en het huidige T-veld heette toen nog het A-veld. Alle velden bestonden – uiteraard – uit natuurgras. Dat was nog gebruikelijk in die tijd.

Het eerste speelde toen nog zijn wedstrijden op het B-veld. Het toenmalige A-veld werd gebruikt als trainingsveld. Ook in die tijd maakte Sparta Nijkerk al een behoorlijke groei door. De velden werden dus stevig belast, vooral het trainingsveld. Van maandag- tot en met donderdagavond werd er getraind. En ook op zaterdagen werd het veld nog gebruikt als wedstrijdveld. Niet verwonderlijk dat het trainingsveld al in oktober al de eerste sporen van slijtage vertoonde en in de loop van november veranderde in een modderpoel. Alhoewel het veld toen werd omringd door een slootje voor de afvoer van het hemelwater, was het veld meestal kletsnat. Dit werd mede veroorzaakt door de lage ligging. Trainen op dit veld was uiteraard een genot: we waren immers niet van suiker! Ook stimuleerde de toestand van het veld de trainers regelmatig tot het organiseren van alternatieve trainingen: van looptrainingen in de omgeving van Luxool om het veld toch maar wat te ontzien, tot rugbytrainingen om nog wat extra met het kletsnatte bemodderde veld kennis te maken.

De modderpoel hield meestal aan tot het voorjaar: als de zon weer de overhand kreeg, werd het veld weer wat beter bespeelbaar, met de nadruk op ‘wat beter’. Het veld was door de overbelasting in een zandvlakte veranderd wat tot het einde van het speelseizoen aanhield. In de zomer kreeg het veld dan weer een opknapbeurt waarna de gehele gedaantewisseling van het veld zich het volgende seizoen weer opnieuw voltrok.

Uiteraard zullen de toenmalige bestuurders van de club en beheerders van de velden in de loop der jaren het nodig hebben gedaan om het trainingsveld te verbeteren. Maar duidelijk is dat intensieve belasting en natuurgras geen goede combinatie zijn. Voor ons dichtbebouwde Nederland waar het vaak lastig is om ruimte te vinden voor de sport, is kunstgras bij amateurvoetbalverenigingen daarom steeds meer de norm geworden. Om dezelfde trainingscapaciteit te kunnen bieden als een kunstgrasveld heb je ongeveer 2,5 tot 3 natuurgrasvelden nodig.

Het jaarlijkse modderpoelritueel op het T-veld werd dan ook in 2010 abrupt beëindigd doordat het werd opgehoogd en vervangen door een kunstgrasveld. Ook dat is inmiddels alweer 12 jaar geleden en afgelopen jaar was de eerste versie kunstgras op het T-veld aan renovatie toe. Deze renovatie heeft in de afgelopen maand plaatsgevonden. Het kunstgras en een deel van het veldmeubilair werden hierbij vernieuwd. Ook werd de verlichting vervangen door energiezuinige LED-verlichting. TopGrass, diverse onderaannemers, JEL Products, Green Engineers, de gemeente Nijkerk en vrijwilligers van onze vereniging hebben zich hiervoor ingezet. Onze dank aan hen is groot!

We hebben door deze renovatie weer de beschikking gekregen over een modern en kwalitatief hoogwaardig veld. Afgelopen zaterdag was de eer aan Audrey Rohen, wethouder van Sport in de Gemeente Nijkerk, om dit veld te openen.
Het T-veld: van modderpoel tot modern kunstgrasveld!

Met hartelijke groeten,

Johan Evers,
voorzitter v.v. Sparta Nijkerk

André Plomp

In de bestuurskamer van Sparta Nijkerk is een herdenkingsplaats ingericht voor André Plomp. Deze plaats is geopend op zaterdag 18 februari van 14:00 uur tot 16:00 uur. Ook is er dan gelegenheid om het condoleance boek te tekenen.

André Plomp

Vrijdagochtend bereikte ons het onwerkelijke en ongelofelijke bericht dat André Plomp op 59-jarige leeftijd is overleden.
André behoorde eigenlijk tot de vaste inventaris van onze club. Als 11-jarig jongetje werd hij lid van Sparta Nijkerk en trainde zich in de modder van het huidige T-veld naar zijn debuut in het eerste elftal. André was toen pas 16 jaar oud, maar hij maakte daarna op elke trainer een onuitwisbare indruk. Dat blijkt wel uit het feit dat hij 12 seizoenen lang, onafgebroken, voor ons vlaggenschip uitkwam.
André werd een legende toen hij eind jaren ’80 de winnende treffer maakte in de kampioenswedstrijd tegen HCSC in Den Helder. Het team onder leiding van de al even legendarische Pierre Stevenaart promoveerde naar de hoogste klasse van het amateurvoetbal.

Toen zijn knieën er de brui aan gaven werd het tijd om uit te kijken naar een andere functie binnen de club en dat deed hij met verve. Hij werd leider, trainer, coördinator en een strenge maar rechtvaardige scheidsrechter. De roofbouw op zijn toch al versleten knieën dwong hem tenslotte tot de rol van fervent supporter én onbezoldigd analyticus. Want op vele busreizen richting Ebbenhorst werden opstellingen, speelwijzen en instellingen vakkundig door André gefileerd!
Het is bijzonder spijtig dat we al zo vroeg afscheid moeten nemen van deze sympathieke ras-Spartaan. Op de volgende nieuwjaarsreceptie hadden wij zijn 50-jarig lidmaatschap met hem willen vieren. Het mocht helaas niet zo zijn.

Morgen (zaterdag 11 februari) zal er voor de wedstrijd Sparta Nijkerk – GVVV 1 minuut stilte in acht worden genomen om André te herdenken en de laatste eer te bewijzen.

Wij wensen familie en vrienden veel sterkte om dit grote verlies te dragen.

Bestuur VV Sparta Nijkerk

Wekelijks sta ik op zaterdagmiddag langs de lijn om “Mijn Talenten” van de senioren breedtesport te bekijken. Meerdere wedstrijden bekijk ik op deze voetbalzaterdag. Tijdens een druk programma soms maar 5 minuten per team. Bij een kleiner programma breng ik wat meer tijd door bij de verschillende teams. Zo ook de afgelopen weken.

Afgelopen zaterdag langs de lijn bij Sparta 7. Door het gladde veld leek het wel een ijshockeywedstrijd want normaal voetbal was niet mogelijk. Nu speelt daar éne Tommy (tenminste zo zal ik hem maar noemen). Een ras-Spartaan. Iemand die door zijn vader op zijn driewielertje werd afgeleverd op het Sparta-complex. Een speler die de gehele jeugd heeft doorgebracht en ook in de senioren nog weleens tegen de bal heeft getrapt. Meerdere functies en rollen heeft hij binnen de vereniging vervult. Waarbij zijn blik vaak “naar buiten de vereniging” gericht was. Maar de jaren verstrijken en Tommy z’n krullen beginnen grijs te kleuren en dan komt ook de wijsheid in de man. Zo ook deze zaterdagmiddag. Tommy komt, vanaf de reservebank, langs sprinten. Niet om warm te lopen maar om ut Zesde ff te helpen. Sparta 6 kent ongeplande mankementen en dient uit de nood geholpen te worden. Daar gaat Tommy helemaal vanaf het C-veld richting veld E.

Dit kenmerkt Tommy heden ten dage. Meespelen bij ieder team wat in nood geraakt. Of het nu Sparta 3 is of Sparta 47. Zelf spelend in de kelderklasse vanwege fysieke ongemakken, bijspringen om een ieder uit “de brand“ te helpen. De stress van het moeten presteren is hem nu vreemd en hij geniet van ieder balcontact. Zeker aanwezig binnen de lijnen maar ook in de kleedkamer is hij te horen. En dan als een jonge god zich de derde helft eigen maken. Ook de fysieke klachten die hij bij voetballen op hoog niveau kende zijn verdwenen. Maar daar is “op de bank thuis” op zaterdagavond voor in de plaats gekomen. Ook Tommy kent zijn grenzen.

De hulpvaardigheid van Tommy is een voorbeeld voor vele spelers binnen de senioren breedtesport. Vrogger was het heel gewoon om een ander team te helpen, maar heden ten dage hebben vele andere prioriteiten. Maar als er spelers te kort zijn of er geen scheidsrechter voor hun wedstrijd beschikbaar is dan is “Leiden in last”. Wie zou er dan geen Tommy willen zijn? Op ieder moment kun je Tommy bellen. Hij sleurt en jaagt een ieder naar een hoger niveau. Door hem wordt menig punt vergaard al kan hij het niet alleen. Tommy’s motto, Samen zijn we Sterker, roemt de speler. Waren we allemaal maar zoals Tommy. In de spits maar ook tussen de witte palen staat hij zijn mannetje. Maar is hij ook muzikaal? Eerdaags neemt hij vast en zeker ook de scheidsrechterfluit in de hand? Niets is Tommy te veel en dat siert hem. En als Tommy later groter en niet meer zo goed ter been is dan komt hij vast en zeker met z’n andere driewieler naar ‘de Ebbenhorst’. Laten wij dan Tommy helpen!

Hans Lubbertsen
Coördinator v.v. Sparta Nijkerk 3 t/m 11