Eindelijk was het dan zover. De laatste competitiewedstrijd werd gespeeld op 20 november van het vorige jaar. 13 weken later mocht dan eindelijk de competitie weer worden hervat. De vraag was natuurlijk of de Spartanen de lijn van voor de winterstop, met louter overwinningen, door konden trekken. Die vraag werd positief beantwoord met een afgetekende 5-0 overwinning op ASC’62 VR1 uit Dalfsen.

ASC’62 startte in een 4-4-2 opstelling, waardoor Sparta Nijkerk even moest zoeken waar de ruimte lag. Een diepe bal van ASC’62 schoot door de verdediging van Sparta, maar buitenspel verhinderde dat de ASC spits alleen op het doel van de Sparta keepster af kon gaan.
Al snel hierna had Sparta Nijkerk de zaakjes op orde en werd de ruimte gevonden om de voetballende oplossing te zoeken. In de 8e minuut leverde dat een schot van Elouise van Ginkel op de lat op, dat kwa schoonheid absoluut een doelpunt verdiende.
In minuut 13 was het wel raak. Een vrije trap van Afke van den Tweel werd door Kataline Hiensch binnen gekopt.
Vlot combinerend ging Sparta Nijkerk op zoek naar meer. Het spel werd goed verdeeld en het wachten was op de 2e treffer. Die kwam er in de 36e minuut door een individuele actie van Ilse van Walsem. Op slag van rust scoorde ze ook de 3-0 op aangeven van Charlotte van Leeuwen, waardoor de kleedkamer met een tevreden gevoel opgezocht kon worden.

Na 5 maanden blessureleed kon Laura Klok haar rentree maken. Mocht ASC’62 nog intenties hebben gehad om er een wedstrijd van te maken na rust, werden die meteen de kop ingedrukt. Een werkelijk schitterend opgebouwde aanval over de gehele rechterflank werd door Afke van den Tweel net zo fraai afgerond in de kruising. 4-0 in de 48e minuut.
Het niveau zakte vervolgens wat weg en het spel werd wat slordiger. ASC’62 kwam amper van de eigen helft af, maar de Spartanen drukten niet echt door. Wel werd het nog 5-0 in de 71e minuut door opnieuw Ilse van Walsem, op aangeven van de sterk ingevallen Nina Veenstra.

Een onbezorgde en sterke hervatting van de competitie dus voor Sparta Nijkerk, dat zich nu op kan gaan maken voor de absolute kraker op zaterdag 5 maart in en tegen de nummer 2 Genemuiden VR1.

 

 

Vaak wordt gezegd dat de belangrijkste persoon binnen een voetbalvereniging de hoofdtrainer is. Bij de meiden- en vrouwen van v.v. Sparta Nijkerk is dat Marcel van den IJssel.
Zo met de feestdagen in zicht is dit een mooi moment voor een interview met Marcel.

Marcel, dit is al je 3e seizoen bij v.v. Sparta Nijkerk maar ook door de 2 coronaseizoenen ben je wellicht nog niet bij iedereen even bekend. Kun je wat meer over jezelf vertellen?

Ik ben 48 jaar, woon in IJsselstein en ben getrouwd met Chantal. Samen hebben we 2 dochters, Naomi (20) en Sophie (13). Sophie voetbalt bij in de MO15-1 IJFC in IJsselstein en Chantal bij de 35+ op vrijdagavond bij VVIJ. Een echte voetbalfamilie dus.

Tot mijn 17e heb ik bij vv Benschop gevoetbald. Daarna nog een jaartje in IJsselstein bij VVIJ in de O19 op interregionaal niveau.
Nadat ik op mijn 19e zwaar geblesseerd raakte aan mijn knie tijdens een zaaltoernooi, en voetballen niet meer ging, ben ik begonnen met het trainen en coachen van jongens O15 en O17 bij mijn oude club in Benschop. Voetbal is toch mijn passie en zo kon ik daar mee verder.

Na 2 jaar werd ik gevraagd een talentvol meiden O19 team te begeleiden bij VVIJ. Dat was mijn eerste kennismaking met het meiden- en vrouwenvoetbal. Een iets andere aanpak was nodig, maar het beviel me goed en ook de resultaten waren prima. Na 3 promoties en het winnen van de KNVB districtsbeker stapte ik over naar vv Vreeswijk (2e klasse) en werd daar hoofdtrainer van de vrouwen. Na vier mooie jaren in Nieuwegein kwam de volgende stap naar Saestum in Zeist waar ik vrouwen 3 onder mijn hoede nam. Een keertje niet als hoofdtrainer maar voor mij een mooie mogelijkheid om te ervaren hoe het er in de top van het vrouwenvoetbal aan toe gaat. We speelden in de 2e klasse en mijn opdracht was het opleiden van jonge talentvolle speelsters richting het 1e en 2e team. Daarnaast ook het begeleiden van teleurgestelde speelsters, die buiten de selectie vielen, en helpen de stap omhoog weer te kunnen maken. Het was een leerzaam seizoen en de doelstellingen werden behaald maar voor mijzelf was wel duidelijk dat eindverantwoordelijk zijn beter bij mij past.

Er kwam een telefoontje uit Maarssen of ik interesse had het eerste elftal uitkomend in de 3e klasse (net gepromoveerd) en het vrouwenvoetbal bij vv Maarssen in het algemeen verder te ontwikkelen. Het leek een stapje terug maar het was een zeer ambitieuze club en enthousiaste groep waarbij ik weer de eindverantwoordelijkheid zou hebben. Het bleek geen verkeerde keuze, in Maarsen heb ik 4 mooie jaren fijn kunnen samenwerken en hebben we het vrouwenvoetbal naar een hoger plan kunnen brengen door o.a. een kampioenschap naar de 2e klasse. Uiteindelijk speelde het team, enkele jaren na mijn vertrek, in de hoofdklasse.

Na deze ervaring en een jaartje niets gedaan te hebben op voetbalgebied kwam de vraag uit IJsselstein of ik terug wilde keren naar VVIJ. Dit was voor mij de mogelijkheid om aan het werk te gaan met een team uitkomend in de eerste klasse. En het sportcomplex op anderhalve kilometer afstand van mijn woning was natuurlijk ook prima. Bij VVIJ heb ik vier jaar een mooie en enerverende tijd gehad, wederom een keer de districtsbeker gewonnen en (helaas) ook een finale verloren. De nacompetitie werd ook twee keer gehaald maar in de laatste wedstrijd ging het helaas mis in Rotterdam bij vv Rhoon. Het laatste seizoen waarin we er klaar voor waren om voor promotie te spelen werden we geconfronteerd met het besluit van de KNVB om belofteteams van ADO Den Haag en Telstar in onze competitie te plaatsen. We werden dat seizoen helaas derde achter deze 2 clubs.

Hierna ben ik bij de buren (IJFC) aan de slag gegaan als hoofdtrainer van de vrouwen, en na een eerste seizoen in de 2e klasse werd het kampioenschap al snel bereikt en heb ik nog een aantal jaar met deze groep in de 1e klasse kunnen werken.  Na de periode IJFC waarin we in mijn laatste seizoen in de laatste nacompetitiewedstrijd promotie naar de hoofdklasse misliepen kreeg ik een telefoontje uit Nijkerk van ene Hans Stam.  Of ik interesse had hoofdtrainer te worden van de vrouwen die dat seizoen kampioen in de derde klasse konden worden (en dat werden ze ook). Het was nogal aan de late kant, het team moest nog twee wedstrijden spelen waardoor de tijd om ze te bekijken wel erg kort was. En Nijkerk, hoever was dat wel niet rijden vanaf IJsselstein??

Maar goed, een gesprek met een bakkie koffie kan altijd. Hierna volgde een gesprek met een aantal speelsters en nog één met Hans en Mirsad en het gevoel was van twee kanten goed dus begonnen aan een nieuwe klus in Nijkerk. De speelsters moesten wennen aan een nieuwe, intensievere en volwassener wijze van trainen en spelen maar de ontwikkeling was daar en het enthousiasme groot. Helaas gooide Covid roet in het eten waardoor we al twee seizoenen niet af hebben kunnen maken. Hopelijk gaat het dit seizoen wel lukken.

Wat vind je van de vereniging Sparta Nijkerk in het algemeen en de meiden- en vrouwen tak in het bijzonder?

De eerste keer dat ik bij Sparta Nijkerk kwam was ik onder de indruk van de mooie accommodatie. Sparta Nijkerk is een grote en bekende club (ook in Utrecht) waar vrijwilligers zeer betrokken zijn. Wat ik ook kenmerkend vond is dat de voorzitter de moeite nam om bij onze eerste competitie wedstrijd (uit in Haarlem!) de gehele wedstrijd te komen kijken. Hiermee was gelijk duidelijk dat het vrouwenvoetbal in Nijkerk er toe doet.

De meiden- en vrouwentak bij Sparta ontwikkeld zich snel. Er is veel jeugd en met name de jongere speelsters zijn goed vertegenwoordigd. Ik heb al een aantal leuke talenten voorbij zien komen wat zeker ook belangrijk is voor de toekomst van het eerste elftal. Hopelijk kunnen wij ze, zodra ze de stap naar de senioren maken, een mooie uitdaging bieden door dan met de selectie op hoog niveau uit te komen. De trainers helpen ze daar goed bij en niet onbelangrijk, er is veel spelplezier.

Bij de senioren ziet het er ook goed uit. Een selectie van VR1 en 2 waar prestatiegericht gevoetbald wordt, een niet selectieteam VR3 waar ook goed gespeeld wordt en dan nog drie teams die op de vrijdagavond recreatief competitie spelen. Voor ieder ambitieniveau is er dus gelegenheid om bij Sparta te voetballen.
Verder is er ook een bevlogen kader. Dat is toch de drijvende kracht achter het goed functioneren van de afdeling. Enthousiaste trainers en coaches die met veel enthousiasme begeleid worden door Mirsad en Sam. Ik weet hoeveel energie er nodig is om dit alles soepel te laten verlopen.
Dan zijn er ook nog senioren speelsters die zich inzetten binnen de Businessclub ten gunste van de meiden en vrouwen, vrijwilligers die zich bezig houden met de organisatie van de pupil van de week en is er een hoofdsponsor voor de gehele afdeling te weten SilverCloud Computing uit Nijkerk. Als laatste, en die wil ik toch even benoemen, heb je nog Hans Stam die vanaf het begin van het eerste vrouwenteam bij Sparta tot op de dag van vandaag op allerlei gebied zich 100% inzet om het vrouwenvoetbal in Nijkerk op de kaart te zetten en houden. Deze mensen zijn heel belangrijk voor de afdeling en de club.

Bovenstaande opsomming geeft wel aan dat het meiden- en vrouwenvoetbal bij Sparta Nijkerk in mijn beleving volop in beweging is en er een mooie afdeling (ont)staat. Dit zal de komende jaren verder uitgebouwd moeten worden. We zijn er zeker nog niet, er zijn nog voldoende verbeterpunten.

Dit seizoen heeft VR1 alle 6 de competitiewedstrijden gewonnen, is door in de beker en er wordt attractief voetbal gespeeld. Je zult tevreden zijn of zie je nog verbeterpunten/uitdagingen en wat willen jullie dit seizoen bereiken?

De doelstelling is meevoetballen om promotie naar de landelijke 1e klasse met goed verzorgd spel. Je hebt dat niet altijd zelf in de hand maar alles wat we er zelf aan kunnen doen, binnen de mogelijkheden die we hebben, doen we. De groep is enthousiast en er wordt hard gewerkt aan de verbeterpunten. Tot dusver bevestigen de resultaten dat we op de goede weg zijn. Maar we zijn nog maar op een derde van de competitie en er kan nog van alles gebeuren. Hopelijk kunnen we in januari de competitie weer hervatten en een gooi doen naar promotie. De vereniging heeft zich onder andere ten doel gesteld met VR1 hoofdklasse te spelen op termijn.

Is dat in jouw ogen realistisch en wat moet daarvoor gebeuren c.q. wat is belangrijk om die doelstelling te kunnen halen?

Meedoen voor promotie naar de 1e klasse is op dit moment een reële doelstelling mits iedereen fit blijft. Wat ik zie is dat het prestatiegericht spelen op dit moment nog volop in ontwikkeling is bij Sparta en het aantal speelsters binnen de senioren die dat kunnen en willen nog niet groot genoeg is. De huidige MO19 bestaat uit speelsters die voornamelijk eerstejaars zijn of zelfs nog in de MO17 uit kunnen komen. De aansluiting op korte termijn is daardoor nog niet voldoende en zal pas op langere termijn vanuit de jeugd verzorgd kunnen gaan worden waardoor er een grotere selectie ontstaat en er zeker een gooi naar de hoofdklasse gedaan kan worden. In potentie en qua uitstraling hoort Sparta Nijkerk met de vrouwen uiteindelijk ook op hoog niveau te spelen vergelijkbaar met de mannen.

Je hebt al een aantal keer gasttrainingen verzorgd bij de jeugd, je kent de speelsters van VR2. Wat is je indruk van de jonge speelsters?

Zoals ik eerder al aangaf in dit interview ziet het er zeker in de jongste jeugd goed uit. Talenten zijn er zeker en zullen op termijn hun weg naar het eerste wel kunnen vinden. Maar daar gaan nog wel enkele jaren overheen voordat dat zover is. Jonge talentvolle en ambitieuze speelsters krijgen van mij wel snel de gelegenheid zich te laten zien bij vrouwen 1. Dit kan door het regelmatig deelnemen aan een training of speelminuten maken tijdens (oefen) wedstrijden. Hierdoor ontwikkelen ze zich sneller en kunnen de stap naar de selectie daarmee ook eerder en beter maken. Je geeft daarmee de andere talentvolle jeugdspeelsters ook perspectief. Uiteindelijk wil je graag dat er veel speelsters uit de (eigen) jeugd in het eerste terecht komen of een kans daarvoor krijgen. Dat is voor alle trainers en coaches die al die jaren gewerkt hebben aan de ontwikkeling van die speelsters uiteindelijk ook een mooi resultaat.

Bedankt voor het beantwoorden van de vragen Marcel. Rest ons nog alle Spartanen en hun familie fijne feestdagen te wensen.
Daar sluit ik me graag bij aan en laten we hopen dat we in 2022 weer snel kunnen voetballen.

Sam Gersen
Coördinator Meiden- en Vrouwen

Sparta Nijkerk gaat zoals bekend de komende jaren door met het verder ontwikkelen van het meiden- en vrouwenvoetbal. In het hedendaagse voetbal is fitheid, core stability en conditie erg belangrijk. Via de businessclub zijn er contacten gelegd met eigenaar Rens Kok van Crossfit Nijkerk. (www.crossfitnijkerk.nl)

Rens weet als geen ander het belang van sporten voor lichaam en geest aan iedereen uit te leggen en daarbij zijn sporters te motiveren tot het uiterste te gaan. “Crossfit is een ideale aanvulling op voetbal en om dat de speelsters te laten ervaren zijn we de samenwerking aangegaan”.

Een aantal meiden- en vrouwenteams zullen in de wintermaanden onder deskundige begeleiding regelmatig gebruik gaan maken van de enorme faciliteiten van Crossfit Nijkerk. Uit de eerste enthousiaste ervaringen van de meiden blijkt dat het samen sporten bij Crossfit Nijkerk naast spierpijn ook veel extra teamspirit oplevert.

Op de foto bedankt sponsormanager Julia van den Bosch trainer Daan den Uijl voor de samenwerking. De meiden van de MO17-1 hebben zo te zien genoten van een pittige training.

 

 

 

Op zaterdag 18 juni 2022 is het weer zover: het leukste meiden- en vrouwentoernooi van Nederland.

Wil je er ook bij zijn met je team?

Er zijn geen inschrijfkosten!

Ochtendprogramma (09:00 – 12:30 uur)
MO13 – 8×8 (alle niveaus)
MO13 – 11×11 (alle niveaus)
MO15 (alle niveaus)

Middagprogramma (13:00 – 18:00 uur met afsluitende BBQ!)
MO17 (alle niveaus)
MO19 (alle niveaus)
VROUWEN (1e/2e/3e/4e klasse)

Het moet zo’n 10 jaar geleden zijn dat KNVB trainer Joop Kols op de Ebbenhorst een introductietraining gaf aan een aantal mannen van 35 jaar of ouder om hun kennis te laten maken met het vrijdagavondvoetbal.

Onder bezielende leiding van de grondleggers Ruud Romeijn, Gerard van Veelen en Hans Lubbertsen was het enthousiasme zo groot dat er een eerste vrijdagavondteam gestart kon worden.
De mannen leek het wel wat om 1 keer in te week te trainen en ongeveer 1 keer in de 3 weken in toernooivorm op vrijdagavond te voetballen op een half veld. Op zaterdag dan vrij om bijvoorbeeld leider/trainer of toeschouwer te zijn bij de sportende kinderen. Als snel ontstond een hecht team waaruit vriendschappen zijn ontstaan en er voor iedereen plek en respect is.

Inmiddels is het vrijdagavondvoetbal uitgebreid naar 3 mannen en 3 meiden/vrouwenteams. Bij de meiden/vrouwenteams is de minimumleeftijd overigens 18 jaar.

De eerste jaren moest onze vereniging nog wennen aan deze nieuwe tak. Bij andere verenigingen werden we op toernooiavonden tijdens de 3e helft overladen met zoute nootjes, kippenvleugels, complete bittergarnituren of zelfs een warm- en koudbuffet. Bij Sparta mochten we blij zijn dat de kantine open was en konden we wel wat zakjes chips krijgen voor bij ons drankje. Die jaren liggen gelukkig ver achter ons. Afgelopen vrijdagavond werkte er maar liefst 16 teams uit de regio op alle drie onze kunstgrasvelden hun toernooi af.
Een bijzonder sportieve avond met bijna alle Sparta Nijkerk vrijdagavond mannen- en meidenteams. Ook na afloop was alles perfect geregeld in onze kantine waarbij zelfs Tim van Leijenhorst een optreden gaf. Deze avond gaat voorlopig de geschiedenis in als gezelligste toernooiavond ooit ook volgens de tegenstanders.
Dit was alleen mogelijk door de medewerking van de wedstrijdsecretaris, accommodatiebeheer, kantinemedewerkers en scheidsrechters. Maar liefst 5 scheidsrechters hadden de leiding over alle wedstrijden waarvan de meeste op zaterdagmorgen vroeg ook weer paraat stonden om hun wedstrijd te fluiten!

Het onderwerp van deze column ontstond afgelopen vrijdagavond toen ik door een speelster werd aangesproken die zich afvroeg of er niet veel aandacht naar Vrouwen 1 gaat. Alle aandacht voor Vrouwen 1 is goed en natuurlijk hebben we dat nodig om de kwaliteit en kwantiteit van het vrouwen voetbal te vergroten. Ook zij is er trots op dat de geweldige spits van Vrouwen 1 voor Sparta Nijkerk voetbalt. Zo’n goede speelster kiest waarschijnlijk voor ons omdat alles goed geregeld is rondom Vrouwen 1, het een leuk team is en de goede technische staf en speelsters haar kunnen helpen zich nog beter te ontwikkelen.
Maar we hebben nog zoveel meer bij Sparta te bieden voor vrouwen/meiden gaf deze speelster aan.
“Kijk naar vanavond hoeveel plezier de vrijdagavondteams van de meiden beleven van het voetballen en de gezelligheid daarna. Of wat dacht je bijvoorbeeld van een vriendinnenteam als Vrouwen3. Speelsters met een brok aan ervaring die elke week nog presteren gecombineerd met de nodige gezelligheid. Bij Sparta Nijkerk is er toch plaats voor alle meiden en vrouwen die met plezier prestatief of recreatief willen voetballen, waarom lezen we dat nooit terug op de site?”
Dus hierbij….

Wil je ook onderdeel zijn van het meiden- en vrouwenvoetbal zoals iedereen op onderstaande foto laat het dan weten.

Sam Gersen
Coördinator meiden- & vrouwenvoetbal
damesvoetbal@vvspartanijkerk.nl

In de uitwedstrijd tegen het Zwolse ZAC VR1 heeft Sparta Nijkerk VR1 de 5e overwinning op rij geboekt. Met speels gemak werd ZAC met 6-2 verslagen.

Opnieuw moesten de vrouwen van Sparta Nijkerk het doen zonder een aantal vaste krachten. Dit werd echter weer uitstekend opgevangen door VR2 speelsters Aniek van Dijk en Willemieke Stitselaar.

Vanaf de aftrap zette Sparta Nijkerk druk op de ZAC verdediging en de Zwolse doelvrouw en dit leverde al binnen 7 minuten een 2-0 voorsprong op. Doelpunten van Ilse van Walsem en Mareine Koole. In de 10e minuut de aansluitingstreffer van ZAC. Een hoekschop kon door de Spartanen in het drukke 16 meter gebied niet worden weggewerkt en zo leek het weer spannend te worden.
Spannend bleef het ook tot aan de rust, maar dat had Sparta Nijkerk volledig aan zichzelf te danken. Het kreeg zo enorm veel kansen, dat een ruststand van 1-7 niet had misstaan.

Na de thee moest het verschil dan maar gemaakt worden. Charlotte van Leeuwen noteerde al snel de 1-3. Maar een miscommunicatie in de verdediging zorgde een minuut later al weer voor de 2-3.
Wat er daarna gebeurde was eigenlijk onvoorstelbaar. ZAC bleef tegen de middenlijn aan verdedigen en gaf daarmee zoveel ruimte weg aan de Spartanen, dat het een wonder was dat het verschil nog zo lang zo klein bleef. Het regende echt kansen voor Sparta Nijkerk. Een afgekeurde goal, een bal op de kruising, ballen op de keepster of net naast het doel, de afwerking liet nogal wat te wensen over. Maar tussendoor werd er gelukkig ook nog gescoord. In de 58e en 61e minuut was het 2 keer de combi Mareine Koole – Ilse van Walsem die voor een comfortabele 2-5 voorsprong zorgde. In blessuretijd werd het nog 2-6.

Een hele magere afspiegeling van de kansenverhoudingen. Kijkend naar de statistieken had de score ruim in de dubbele cijfers moeten uitvallen, maar het positieve aan deze wedstrijd is dat er met goed voetbal ontzettend veel gecreëerd wordt. De ongeslagen status is behouden en de Spartanen kunnen zich als koploper opmaken voor de topper op 20 november thuis tegen DTS’35 Ede VR2.

Tussendoor gaat Sparta Nijkerk nog proberen te volgende ronde van de beker te bereiken. Daarvoor moet het de 3e klasser ST Helios/Schalkhaar VR1 zien te verslaan. De bekerwedstrijd staat op het programma op zaterdag 13 november 15:00 uur in Deventer.